Wolin

PAŃSTWO: Polska                                  
WOJEWÓDZTWO: zachodniopomorskie  
POWIAT: kamieński
ARCHIDIECEZJA: szczecińsko-kamieńska 
 
Jedno z nielicznych miast Pomorza, które znane było niemalże w całej Europie już w IX w.! Trudno uwierzyć, ale w tym okresie liczyło już ponad 9000 mieszkańców, co lokowało je w ścisłej czołówce europejskich metropolii. Nigdy później Wolin nie doświadczył już takiego rozwoju i nie osiągnął takich rozmiarów. Osada została założona w VI lub VII w., w strategicznym miejscu przeprawy przez Dziwnę, oraz na skrzyżowaniu wielkich europejskich szlaków handlowych. Jej wpływy sięgały po Kamień Pomorski na północy i Goleniów na południu, ale sława dotarła nawet na daleką północ, bowiem pod nazwą Jomsborg miasto było wspominane w skandynawskich sagach i żywotach królów norweskich (m.in. Olafa Tryggvassona). Znaczenie miasta zostało dodatkowo wzmocnione poprzez założenie tu pierwszego biskupstwa na Pomorzu, niedługo po misji chrystianizacyjnej ’św. Ottona z Bambergu w 1124 r. Niestety, już od XII w. rozpoczął się okres powolnego upadku miasta. Do klęski przyczyniły się z jednej strony częste najazdy duńskich wikingów i spalenie grodu, z drugiej natomiast naturalne zamulenie Dziwny, co skutkowało spadkiem znaczenia jednego z największych portów w basenie Morza Bałtyckiego. Biskupstwo zostało wówczas przeniesione do Kamienia Pomorskiego, a w Wolinie narodziły się legendy o zatopionej Winecie, mieście ukaranym za grzech pychy i niekontrolowanego bogactwa.
 
Kolegiata pw. św. Mikołaja
Jedna z nielicznych zachowanych pamiątek po średniowiecznym Wolinie stoi w centralnej części miasta, na niewielkim wzgórzu nad Dziwną. W dawnych czasach Wolin mógł się poszczycić aż trzema znaczącymi świątyniami, z których do dziś zachowała się tylko ta jedna. Jej obecny kształt zawdzięczamy jednak powojennej odbudowie, która zakończyła się dopiero w 1999 r. Zniszczony podczas wojny w 80% kościół przez lata funkcjonował jako tzw. zachowana ruina ze zorganizowanym punktem widokowym na szczycie wieży. Odbudowana świątynia prezentuje się okazale. Na wschodniej ścianie widoczny jest duży napis: „DEO GRACIAS WOLINENSIS”, a od strony zachodniej 32-metrowa wieża zwieńczona została nawiązującym do stylu barokowego hełmem. Wnętrze zdobi współczesny krucyfiks oraz tabernakulum w otoczeniu złotych kłosów i owoców winnej latorośli. Warto także zwrócić uwagę na witraże w prezbiterium i nawach przedstawiające historię zbawienia.
 
 
Warto również zobaczyć w Wolinie:
 
Muzeum Regionalne im. Andrzeja Kaubego – przedstawiające głównie życie i kulturę słowiańskich plemion Wolinian,  jak również historię  rozwoju miasta i portu;
ruiny kościoła św. Jerzego – jednej z pierwszych i najstarszych świątyń dawnego Wolina;
Centrum Słowian i Wikingów – zrekonstruowaną drewnianą osadę na rozległej wyspie Ostrów Recławski (po drugiej stronie Dziwny) obejmującą kilkanaście obiektów średniowiecznego Wolina; na co dzień organizowane są tu spotkania tzw. żywej archeologii i warsztaty dla dzieci, młodzieży i dorosłych; każdego roku odbywa się znany szeroko w Europie Festiwal Słowian i Wikingów, który uważany jest za jedną z największych historycznych imprez plenerowych Europy;
obrotowy most na Dziwnie – czynny i otwierany kilka razy dziennie dla przepuszczenia jednostek płynących Dziwną na Zalew Szczeciński bądź w kierunku Bałtyku.
 

 

 
Uwagi oraz sugestie

DO GÓRY