Łeba

Podobnie jak Lębork, Łeba należy do miejsc szczególnie związanych z kultem świętego Jakuba Apostoła. Tutaj bowiem znajduje się najdalej na północ położony kościół pod jego wezwaniem w Polsce. Tutaj także spoczywają relikwie świętego, a specyficzny klimat pielgrzymkowy powoli nadaje charakteru miejscowości. Jedna z głównych arterii komunikacyjnych Łeby nosi nazwę alei Świętego Jakuba, a charakterystyczna muszelka pojawia się również w kilku innych miejscach w mieście. Świętemu Jakubowi miasto zawdzięcza nawet... własny hejnał.
Łeba powstała najprawdopodobniej już w okolicach VIII w. Wówczas to przybrzeżne łąki nadmorskie w wyniku podniesienia się poziomu morza przekształciły się w jezioro przybrzeżne. Z czasem podzieliło się ono na dwa większe zbiorniki (dziś jeziora Łebsko i Sarbsko), tworząc zdolną do zasiedlenia mierzeję pomiędzy nimi. Należy jednak pamiętać, że osada znajdowała się wówczas bliżej morza, po zachodniej stronie rzeki Łeby, ok.1 km na północny zachód od dzisiejszego centrum miasta. Osadę zasiedlała ludność słowiańska (tzw. Słowińcy), mówiąca głównie językiem zbliżonym do dzisiejszego kaszubskiego. Od XIII w. w okolice zaczęła napływać ludność niemiecka, a strategiczne położenie grodu zainteresowało w XIV w. zakon krzyżacki, który przejął te tereny. To Krzyżacy przekształcili osadę w miasto, nadając jej 1357 r. lubeckie prawa miejskie. Po wojnie z zakonem okolice Łeby wraz z miastem przeszły w lenno książąt pomorskich (do 1637 r.) a następnie pod bezpośrednie władanie Korony Polskiej. Kolejne wieki upłynęły pod panowaniem Brandenburgii, Prus i państwa niemieckiego. W granicach Polski Łeba znalazła się po zakończeniu II wojny światowej, od 1945 r.
Od początku XX w. miasto stało się ulubionym letniskiem niemieckiej bohemy. To tutaj przybywali malarze, pisarze i ludzie kultury, znajdując idealne warunki do rozwoju swojej twórczości. Szczególnym okresem było wybudowanie linii kolejowej do Lęborka, dzięki której z roku na rok zwiększał się napływ letników. Pomimo częstych sztormów (niektóre z nich w XV i XVI w. doprowadziły do całkowitego zniszczenia miasta) Łeba wyrosła na jedno z bardziej znanych i lubianych przez turystów kąpielisk, a bliskie sąsiedztwo Słowińskiego Parku Narodowego sprawia, że ruch turystyczny w sezonie jest tu naprawdę duży. 
 
Kościół św. Jakuba Apostoła
To jeden z najpiękniejszych współczesnych kościołów i jeden z najważniejszych na trasie Pomorskiej Drogi Św. Jakuba. Jego wysoka wieża widoczna z daleka jest jednocześnie najwyższym punktem w mieście, często wykorzystywanym jako punkt nawigacyjny – nie tylko dla żeglarzy, ale też dla kierowców czy pielgrzymów. Nowoczesna bryła świątyni powstała dopiero w 2011 r. i tworzy ją ciekawy architektonicznie kościół na planie krzyża wraz z wieżą oraz zabudowania plebanii. Swoim kształtem ma przypominać łódź rybacką a jej dach – rybią łuskę. Elementy wystroju wnętrza swoją symboliką nawiązują do postaci św. Jakuba i do tradycji pielgrzymowania do Santiago. Św. Jakub spogląda na nas nie tylko z witraża, ale też z figury stojącej po lewej stronie ołtarza. Formę charakterystycznej muszli ma też tabernakulum.
Szczególnym miejscem we wnętrzu jest specjalnie zaprojektowany bursztynowy relikwiarz, zawierający relikwie pierwszego stopnia Apostoła, sprowadzone do parafii 20 kwietnia 2008 r. Przed relikwiarzem wyłożono księgę, w której przybywający do kościoła pielgrzymi mogą zamieszczać swoje prośby bądź podziękowania.
Warto wiedzieć, że na niewielkim skwerze naprzeciwko kościoła znajduje się drewniana rzeźba św. Jakuba, pochodząca z ołtarza papieskiego z Sopotu z 1999 r. 
 

 

Warto również zobaczyć w Łebie:

morski port rybacki na rzece Łebie i wzdłuż kanału Chełst;
XVIII-wieczny kościół NMP powstały na fundamentach starszej XVII-wiecznej świątyni
ruiny średniowiecznego kościoła św. Mikołaja, który został zniszczony przez wielki sztorm w XVI w.
dawny dom zdrojowy Neptun – charakterystyczny zameczek z 1905 r. stojący nad krawędzią klifu
• pozostałości niemieckiego doświadczalnego poligonu rakietowego z II wojny światowej
Słowiński Park Narodowy z ruchomymi wydmami i wielkim jeziorem przybrzeżnym Łebsko.

 

 

 

Uwagi oraz sugestie

DO GÓRY