Etap 45a Stremlow - Kölzow

PAŃSTWO: Niemcy                

LAND: Mecklemburg-Vorpommern

POWIAT (LANDKREIS): Vorpommern-Rügen

ARCHIDIECEZJA: berlińska

 

Spod schroniska (0,0 km) docieramy do centrum wsi Stremlow (0,3 km) i kilkadziesiąt metrów za głównym skrzyżowaniem dróg skręcamy w prawo na drogę rowerową do Tribsees. Zadrzewioną aleją docieramy do granicy lasu (2,1 km), gdzie skręcamy w prawo i przez las kierujemy się na północ. Po niespełna 3 km docieramy do drogi L-19 (4,9 km). Skręcamy w lewo, a następnie po kilkudziesięciu metrach w prawo i przejściem pod autostradą A20 wychodzimy na brukowaną drogę (5,6 km), którą idziemy w stronę widocznych z daleka zabudowań przemysłowych Tribsees. Do granic administracyjnych miasta docieramy po około 800 m (6,4 km). Do centrum wchodzimy Bramą Kamienną (Steintor), uprzednio idąc ulicami Grammendorfer Weg  i Goethestraße. Stajemy w końcu przed górującym nad miastem kościołem św. Tomasza (St.-Thomas-Kirche) (8,1 km). Historyczne centrum Tribsees opuszczamy Bramą Młyńską (Mühlentor). Zaraz za nią wchodzimy na drogę rowerowo-pieszą, którą kierujemy się na południowy zachód w stronę wsi Langsdorf (11,9 km). Droga wiedzie teraz asfaltem, obok rozległego jeziora i żwirowni Kieswerk Langsdorf. Przed niewielkim lasem skręcamy w prawo i starą drogą (częściowo brukowaną) wschodzimy do ’Bad Sülze (17,8 km). Opuszczamy Bad Sülze ulicami August-Bebel-Straße oraz Rosa-Luxemburg-Straße i obok zabudowań dawnej stacji kolejowej kierujemy się drogą rowerowo-pieszą w stronę Dettmannsdorfu (wzdłuż dawnej linii kolejowej) (24,8 km). Stąd już tylko około 1 km do osady Kölzow (25,8 km), gdzie znajduje się schronisko pielgrzymie (tuż obok starego kościoła).

 

PRZYSTANKI NA TRASIE

 

Tribsees

Dziś spokojne, malownicze miasteczko z kilkoma zachowanymi obiektami z czasów średniowiecza, niegdyś stanowiło znaczący i ufortyfikowany gród, strzegący zachodnich granic Księstwa Pomorskiego. Położone na uczęszczanym trakcie handlowym z hanzeatyckiego Rostocku i Bremy w kierunku Greifswaldu i dalej Szczecina Tribsees było zawsze postrzegane jako kosmopolityczny, pełen gwaru ośrodek. Już pod koniec XIII w. otrzymał on prawa miejskie z rąk księcia rugijskiego Wisława II. Z racji swojego przygranicznego położenia miasto przez wiele wieków przechodziło z rąk do rąk, będąc własnością zarówno Księstwa Pomorskiego, jak i Meklemburgii, Szwecji oraz Prus. Okres rozwoju miasta zakończył się wraz z nadejściem wojny trzydziestoletniej oraz licznych pożarów. Najtragiczniejszy z nich miał miejsce w 1702 r. i zniszczył niemal 80% historycznej zabudowy Tribsees. Spośród zachowanych zabytków do najcenniejszych należy gotycki kościół św. Tomasza (St.-Thomas-Kirche) górujący nad starym miastem. Patronem świątyni jest św. Tomasz Becket, arcybiskup Canterbury i kanclerz Anglii zamordowany w XII w. na zlecenie króla Henryka II.  Potężna bryła kościoła kryje również kilka cennych elementów wyposażenia, w tym przede wszystkim XV-wieczny ołtarz główny, wykonany w technice płaskorzeźby w Rostocku. Uwagę zwracają również drewniane płaskorzeźby pochodzące z XVI-w. ambony wykonanej do kościoła św. Jakuba w Lubece, a także neogotyckie organy z 1831 r. Spacerując po starym mieście w Tribsees warto zobaczyć także jedyne w swoim rodzaju Muzeum Ziemniaków Pomorza Przedniego (Vorpommersche 

Kartoffelmuseum), kilka XIX-wiecznych kamienic, w tym domy rodzinne Louisa Douzette’a (romantycznego malarza) i Heinricha Bandlowa (pisarza z XIX/XX w.). Do dziś w Tribsees zachowały się również fragmenty średniowiecznych fortyfikacji miejskich wraz z bramami – Młyńską ( Mühlentor) oraz Kamienną (Steintor).

 

Bad Sülze

Już sama nazwa sugeruje nam, że miasto posiada status uzdrowiska (człon Bad oznacza tyle, co w języku polskim Zdrój). Wiąże się to z odkrytymi tu już w XIII w. źródłami solankowymi. Osada z warzelniami soli należała przez długi czas do opactwa cysterskiego w Doberan. To właśnie mnisi rozwinęli produkcję soli i rozpoczęli jej zastosowanie w celachzdrowotnych. Wprawdzie wojna trzydziestoletnia znacząco przyhamowała produkcję soli, to jednak nie zaprzestano tej historycznej już działalności i od połowy XIX w. notuje się tu ponowny wzrost znaczenia osady jako centrum solankowego i sanatorium. Pierwsze zabiegi przeprowadzano tu w 1824 r. a sto lat później (w 1927 r.) miasto otrzymało oficjalny człon Bad, podkreślający jego status. Niestety zniszczenia wojenne i zaniechanie w ostatnich latach działalności uzdrowiskowej spowodowały, że budynki sanatorium są w większości opuszczone i popadają w ruinę. Spośród zabytków uwagę zwraca średniowieczny kościół miejski (Stadtkirche Bad Sülze) wzniesiony w drugiej poł. XIII w. w stylu gotyku ceglanego. Wyposażenie wnętrza pochodzi w większości z XVIII w., a do najcenniejszych należy ołtarz główny oraz drewniana barokowa ambona. Najstarszym elementem jest XIII-wieczna wapienna chrzcielnica stojąca w prezbiterium świątyni.

 

Kölzow

Ta niewielka osada jest w zasadzie częścią większej sąsiedniej wsi – Dettmannsdorfu. Została założona w 1233 r. wokół istniejącego już wówczas od 30 lat kamiennego kościoła. Bryła świątyni zachowała się do czasów współczesnych, a w XV w. dobudowano ryglową wieżę z tzw. muru pruskiego. Niezwykle cenne jest wyposażenie kościoła. Wprawdzie ołtarz główny i ambona pochodzą już z XVIII w. i reprezentują bogaty w zdobienia styl barokowy, to jednak na ścianach kościoła zachowały się średniowieczne malowidła przed-stawiające krzyże, gwiazdy oraz motywy roślinne. Najpełniej polichromie ukazane są na szerokim łuku tęczowym oddzielającym prezbiterium od nawy kościoła. We wsi uwagę zwraca również XIX-wieczny pałac (Schloss) rodzin von Prollius i von Preußen, który odrestaurowany służy jako lokalne centrum kultury.