Ustka

Położone u ujścia rzeki Słupi do Bałtyku miasto swój rozwój i bogate dzieje zawdzięcza obecności morskiego portu rybackiego oraz uzdrowiska i kąpieliska morskiego. Pierwsze informacje o istnieniu warowni w tym miejscu pochodzą z XIV w. Mieszkańcy okolic byli w owym czasie poddanymi Słupska i z tego tytułu składać musieli tzw. przysięgę ustecką oraz płacić podatki na rzecz miasta, co też czynili sumiennie. W zamian szyprowie, karczmarze oraz wójt mogli  przyjmować obywatelstwo Słupska i korzystać ze wszystkich przywilejów. Przez niecałe 20 lat w XIV w. Ustkabyła na zasadzie zastawu w posiadaniu zakonu krzyżackiego, ale dzięki zbiórce pieniędzy przez samych mieszkańców zdołano się wykupić z rąk Krzyżaków. Rozpoczęta w tym okresie poważna rozbudowa portu sprawiła, że miasto na wiele wieków stało się niezwykle prężnie działającym ośrodkiem rybackim, jednym z najważniejszych w tej części Bałtyku. Obecnie miasto posiada status uzdrowiska, gdzie prowadzone może być leczenie chorób narządu ruchu, układu nerwowego, reumatologicznych, kardiologicznych i górnych dróg oddechowych. Sześć zakładów lecznictwa uzdrowiskowego działa dzięki licznym solankom oraz złożom borowiny. Na przyjezdnych czeka również fantastyczne kąpielisko z szerokimi piaszczystymi plażami po obu stronach Słupi. Długość całości wynosi ponad 700 m! 
 
Kościół pw. Najświętszego Zbawiciela został wybudowany dopiero w latach 80. XIX w. na wydmowym wzniesieniu w południowej części dawnego miasta. Uwagę zwraca ciekawe wyposażenie świątyni, na które składają się zwłaszcza dekoracyjne drewniane empory, organy, a także krucyfiks z 1752 r. pochodzący z rozebranego kościoła św. Mikołaja i dwa XVII-wieczne obrazy.
 
Warto również zobaczyć w Ustce:
ruiny fundamentów gotyckiego kościoła św. Mikołaja, rozebranego w 1889 r.;
latarnię morską wybudowaną pod koniec XIX w. z czerwonej cegły; ośmiokątna wieża o wysokości 21,5 m wysyła światło na odległość 30 km;
port zlokalizowany wzdłuż falochronów brzegów Słupi;
pomnik usteckiej syrenki na wschodnim falochronie,w miejscu pierwotnej rzeźby św. Jana Nepomucena.
 

 

 

Uwagi oraz sugestie

DO GÓRY