Świnoujście

PAŃSTWO: Polska                            
WOJEWÓDZTWO: zachodniopomorskie
POWIAT: Świnoujście
DIECEZJA: szczecińsko-kamieńska 
 
Drugie pod względem wielkości i piąte ze względu na liczbę mieszkańców miasto w woj. zachodniopomorskim. Od końca XIX stulecia posiada status uzdrowiska i aż do II wojny światowej uważane było za jeden z najelegantszych tego typu ośrodków nad Morzem Bałtyckim. Świnoujście nie jest typowym miastem. Jako jedyne w Polsce położone jest aż na 44 wyspach, w tym trzech największych w kraju: Wolinie, Uznamie i Karsiborzu. Tak rozległe obszary sprawiają, że w obrębie miasta mieszczą się olbrzymie połacie terenów zielonych, podmokłych łąk zalewowych oraz lasów łęgowych. Powierzchnia miasta wynosi prawie 200 km2, co stawia je na ósmej pozycji w Polsce. W granicach Świnoujścia znajdują się ponadto dzielnice, które jeszcze w połowie XX w. były odrębnymi wsiami: Warszów, Ognica, Przytór, Łunowo oraz Karsibór. Taki układ sprawia, że miasto a poszczególne dzielnice zachowały swoją odrębność oraz wykształcony przez lata niepowtarzalny charakter. Położenie Świnoujścia od zawsze uważane było za niezwykle strategiczne. Kontrola nad wąskim przejściem łączącym Morze Bałtyckie z dużym portem, jakim był Szczecin, przynosiła nie tylko bezpieczeństwo, lecz również spory dochód finansowy z ceł pobieranych za przewożone towary.  Aż do XVIII w. swoje umocnienia wznosili tutaj książęta pomorscy, Duńczycy, Szwedzi oraz Prusacy i Francuzi. Dopiero w XIX w. armia pruska rozpoczęła budowę potężnych fortyfikacji. Doprowadziło to do uznania miasta oficjalnie za twierdzę morską.
 
Kościół pw. Chrystusa Króla
Najstarsza spośród wszystkich istniejących świątyń lewobrzeżnej części miasta. Mimo że obecna bryła pochodzi z XVIII w., stoi ona jednak na miejscu wcześniejszej, gotyckiej świątyni z XIV w. Ta była jednak zbyt mała na potrzeby rozrastającego się miasta. Na prośbę mieszkańców król Fryderyk Wilhelm II przekazał 12 tys. talarów na budowę nowego kościoła.
Wnętrze w dużym stopniu nawiązuje do luterańskiej bryły wcześniejszej świątyni. Na uwagę zasługują zwłaszcza organy oraz podwieszona pod stropem drewniana makieta korwety z 1814 r. Model statku jest jedną z największych atrakcji kościoła i bardzo silnie podkreśla morski charakter miasta. Warto wspomnieć, że każdego roku spod tego właśnie kościoła wyrusza Szczecińska Piesza Pielgrzymka na Jasną Górę, najdłuższy pieszy szlak pątniczy w naszym kraju (611 km).
 
 
Kościół pw. bł. Michała Kozala
Nowoczesna bryła kościoła powstała w latach 80. XX w. i przyciąga przede wszystkim rozbudowaną infrastrukturą w postaci domu wypoczynkowego dla kapłanów i osób świeckich (Księżówka Północy) oraz licznych miejsc różnorodnych spotkań. Jasne wnętrza kościoła rozświetlają potężne witraże przedstawiające patrona świątyni – błogosławionego Michała Kozala oraz misjonarza Pomorza i patrona archidiecezji – św. Ottona z Bambergu. 

 

 

Warto również  zobaczyć w Świnoujściu:

• zabytkową dzielnicę uzdrowiskową z połowy XIX w. – w jej skład wchodzi kilkadziesiąt ciekawych pod względem architektonicznych willi i secesyjnych kamienic;   
• zrewitalizowaną Promenadę Historyczną wzdłuż ul. Żeromskiego, gdzie prowadzi szeroki deptak spacerowy  z licznymi atrakcjami: ogrodem sensorycznym z różnorodną roślinnością oraz zmiennym podłożem, aby stąpając po nim nawet boso odczuwać, że spacerujemy po piasku, żwirze, pniach drewnianych, trawie czy korze, z tężnią solankową, zegarem wodnym, fontanną, kurtynami wodnymi, zacieniaczami w kształcie wielkich parasoli i licznymi ławkami; 
Promenadę Zdrowia, która ciągnie się równolegle między Promenadą Historyczną a kładką na wydmach. Jest to 950-metrowa ścieżka dla pieszych, rowerzystów i rolkowców, z siłowniami plenerowymi, źródełkami wody pitnej, stacjami dla rowerów, placami zabaw, parkiem rekreacyjnym oraz łącznikami z ulicą i plażą - wszystko uzupełnione jest ciekawymi, wielobarwnymi roślinami; obie promenady tworzą razem deptak o długości ponad 2 km, oraz są oddalone ok 200 m od linii wybrzeża, ok. 1 godziny spaceru; 
Park Zdrojowy – obszerny teren zielony zaprojektowany pod koniec XVIII w. m.in. przez słynnego pruskiego architekta ogrodów Petera Josepha Lennego (twórcę m.in. ogrodów Sanssouci w Poczdamie);
• pozostałości luterańskiego kościoła pw. Marcina Lutra – po zniszczeniach wojennych pozostała jedynie wieża neogotyckiej świątyni z 1904 r., zachowana wieża neogotyckiej świątyni z 1904 r., która służy dziś jako punkt widokowy;
• XIX-wieczne fortyfikacje u ujścia Świny, na które składają się: Fort Anioła i Fort Zachodni na lewym brzegu rzeki oraz Fort Wschodni (zwany Fortem Gerharda) po prawej stronie Świny; Fort Gerharda posiada doskonale zorganizowane zwiedzanie z przewodnikiem w stroju pruskiego oficera – to jedna z największych atrakcji turystycznych miasta;
latarnię morską – 68-metrowa budowla jest najwyższą latarnią nad Bałtykiem i jedną z najwyższych na świecie; zbudowana w połowie XIX w. na terenach Fortu Wschodniego;
Stawa Młyny – symbol miasta, znak nawigacyjny w kształcie wiatraka znajdujący się na zachodnim falochronie przy ujściu Świny do Bałtyku.
falochrony - wybudowane na początku XIX w.: zachodni oraz obecnie centralny, o długości ponad 1400 m w głąb morza (najdłuższy falochron kamienny w Europie).
 

 

Uwagi oraz sugestie

DO GÓRY